تحریم اقتصادی تحفه الهی است/جدایی از شرق و غرب برکات خود را دارد

در بخشی از وصیتنامه سیاسی الهی امام خمینی(ره) آمده است؛ «اگر ما با دست جنایتکار آمریکا و شوروی از صفحه روزگار محو شویم و با خون سرخ شرافتمندانه با خدای خویش ملاقات کنیم بهتر از آنست که در زیر پرچم ارتش سرخ و [پرچم] سیه غرب، زندگی اشرافی داشته باشیم؛ این سیره انبیاء عظام و بزرگان دین مبین بوده است... باید به خود بباورانیم که اگر یک ملت بخواهد بدون وابستگی ها زندگی کند می تواند؛ قدرتمندان جهان بر یک ملت نمی توانند خلاف ایده آنان را تحمیل کنند »

ایران که تا قبل از انقلاب به عنوان یکی از مستعمره های آمریکا به حساب می آمد با انقلاب اسلامی و به رهبری امام خمینی(ره) وارد فاز جدیدی از حیات خود شد. استقلال خواهی مردم ایران به مذاق کشورهای غربی که تا مدتی پیش از نفت ما بهره می بردند، خوش نیامد. تحریم های اقتصادی یکی از اولین و ابتدایی ترین راه حل های نظام سلطه بود. این تحریم ها همزمان با انقلاب اسلامی آغاز شد و حتی در زمان جنگ و تا به امروز ادامه پیدا کرد.
بی شک دلیل اصلی این تحریم ها استقلال و آزادی برخواسته از روحیه اسلامی و دینی مردم ایران بود. اما با قوت گرفتن فعالیت های هسته ای ایران در سال ۱۳۸۴ و همچنین خودکفایی در این عرصه نارضایتی های کشورهای غربی به حد بالای خود رسید و در نهایت به بلوکه شدن بسیاری از اموال و دارایی های ایران انجامید. لجبازی های غرب نه تنها موجب وارد آوردن فشار بر ایران شد بلکه صدمات زیادی به خود این کشورها وارد کرد. به طوری که با تحریم خرید نفتی از ایران دچار رکود اقتصادی کم سابقه ای شد.

مردم در تمام جریانات، از دانشمندان هسته ای خود حمایت کردند
مردم ایران که فناوری های هسته ای را یکی از ملزومات پیشرفت علمی و اقتصادی کشور خود می دانستند از مواضع مسالمت آمیز هسته ای خود کوتاه نیامدند و از آنجایی که تحریم ها موضوع نو و جدیدی نبود همچون سال های گذشته با مقاومت در تمام عرصه ها به حمایت از دانشمندان هسته ای خود برخاستند.

از سویی دیپلماسی مذاکره با منشی عزتمندانه و از موضع قدرت آغاز شد. با تمام شدن عمر دولت دهم و روی کار آمدن دولت یازدهم، طرف غربی گمان کرد ایران برای به نتیجه رسیدن این مذاکرات هر پیشنهادی را می پذیرد. علیرغم اینکه ایران از بسیاری آرمان های ملت و اتقلاب کوتاه آمد اما علاوه بر حل نشدن مسئله هسته ای، فشارهای اقتصادی بر اقشار ضعیف جامعه تحمیل شد.

اکنون که در یک بزنگاه تاریخی قرار داریم باید به دو سوال اساسی پاسخ دهیم. اول اینکه پیشنهاد امام(ره) و همچنین مقام معظم رهبری(مد ظله العالی) در این خصوص چه بوده است. دوم اینکه ایران تا چه حد احتیاج به رفع این تحریم ها دارد؟

وصیت نامه امام(ره) همواره در عبور از گذرگاه های تاریخ انقلاب به مثابه نوری در ظلمت راه را از بیراهه نشان می دهد. امام راحل در بخشی از وصیتنامه خود نوشته اند؛«باید به خود بباورانیم که اگر یک ملت بخواهد بدون وابستگی ها زندگی کند می تواند؛ قدرتمندان جهان بر یک ملت نمی توانند خلاف ایده آنان را تحمیل کنند.»

اگر امروز ملت و نظام اسلامی به لزوم تربیت دانشمند و دست یابی به فناوری هسته ای پی برده، چرا عده ای گمان می کنند باید به هر نحوی یوق وابستگی به نظام سلطه را بر گردن ملت بیاندازند؟

مرگ با خون سرخ شرافتمندانه بهتر از زندگی اشرافی زیر پرچم سیاه غرب
امام خمینی(ره) حتی در بخشی دیگر از وصیتنامه خود آورده اند؛«اگر ما با دست جنایتکار آمریکا و شوروی از صفحه روزگار محو شویم و با خون سرخ شرافتمندانه با خدای خویش ملاقات کنیم بهتر از آنست که در زیر پرچم ارتش سرخ و [پرچم] سیاه غرب، زندگی اشرافی داشته باشیم؛ این سیره انبیاء عظام و بزرگان دین مبین بوده است.»

با این وجود بسیار روشن است که برای بهتر شدن وضعیت معیشتی(که حتی با پایین آمدن از آرمانهایمان نیز به آن دست نیافتیم) پذیرفتن شروطی که منافی با استقلال ایران باشد نه تنها مورد رضایت امام(ره) نیست بلکه در کلام مقام معظم رهبری(مد ظله العالی) و خطوط قرمز مردم نیز نمی گنجد.

مقام معظم رهبری(مد ظله العالی) نیز در این باره فرمودند؛« کلید حل مشکلات اقتصادی در لوزان و ژنو و نیویورک نیست، در داخل کشور است و همه باید مسئولیت‌های متفاوت خود را در تقویت تولید داخلی به عنوان «تنها راه علاج مشکلات اقتصادی»، انجام دهند.»

اما راه حل امام برای شکوفایی کشور چیست؟ راه حل امام خمینی(ره) برای برون رفت از این مشکلات را کوشش و سعی در راه ابتکار، خودکفایی و خودباوری می دانند. در بخشی از وصیتنامه آن پیرمراد انقلاب آمده است؛«این جنگ و تحریم اقتصادی تحفه الهی بود که ما از آن غافل بودیم. اگر دولت و ارتش، کالاهای جهانخواران را تحریم کنند و به کوشش و سعی در راه ابتکار بیافزایند امید است که کشور خودکفا شود و از دریوزگی از دشمن نجات یابد.» این راه حل در بیانات مقام معظم رهبری(مد ظله العالی) با عنوان اقتصاد مقاومتی بروز پیدا می کند.

رفع تحریم های اقتصادی اولویت اول کشور یا فتح الفتوح دولت؟
مسئله تحریم های اقتصادی آن طورکه نمود دارد، مسئله اول کشور نیست. بلکه نحوه برخورد با این مسئله ادامه راه را مشخص می کند. چرا مسئولان و رجال دولتی به جای اینکه از این هدیه الهی در جهت منافع کشور بهره برداری کند به دنبال راه حلی دیپلماسی برای همراه کردن جهانخوران با خود دارد؟ شاید دولت تدبیر و امید به این مذاکرات نه تنها به دید رهایی از تحریم های هسته ای، بلکه با نگاه فتح الفتوح دولت یازدهم برای انتخابات حزبی بعدی خود می نگرد؟

چرا با وجود صراحتی که امام راحل و مقام معظم رهبری(مد ظله العالی) در برخورد با تحریم ها دارند، عده ای هنوز کلید حل مشکلات اقتصادی را در ژنو، لوزان و ... جستجو می کنند؟

«اکنون ملتهای محروم جهان بیدار شده اند و طولی نخواهد کشید که این بیداری ها به قیام و نهضت و انقلاب انجامیده و خود را از تحت سلطه ستمگران مستکبر نجات خواهد داد. و شما مسلمانان پایبند به ارزش های اسلامی می بینید که جدایی از شرق و غرب، برکات خود را دارد».

قسمتی از وصیتنامه امام خمینی(ره)